1- بهبود عملکرد قلب و عروق

آووکادو بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی لیپوفیلیک را در بین میوه ها و سبزیجات دارد. کاروتنوئیدهای اصلی آووکادو گزانتوفیل ها هستند که آنتی اکسیدان های محلول در چربی اند. گزانتوفیل ها از میزان LDL اکسیدشده (نشانگر زیستی آسیب عروق) در خون می کاهند. در تحقیقی که در آمریکا درمورد آترواسکلروز (تصلب شرایین) انجام شد، مشخص شد که هرچه مقدار گزانتوفیل های پلاسما بیشتر باشد، پیشروی ضخامت جداری عروق، کمتر خواهد بود که این امر، اثر حفاظتی این ترکیبات در برابر آترواسکلروز را نشان می دهد. در آووکادو، مقدار گزانتوفیل های لوتئین و کریپتوزانتین از کاروتن های دیگر، بسیار بیشتر است. اثر مفید ترکیبات فنلی بر کاهش تنش اکسیداتیو و التهاب، بهبود جریان خون، سلامت اندوتلیوم، بازداندگی از تجمع پلاکتی و در نتیجه کاهش بیماری های قلب و عروق در پژوهش ها مشاهده شده است.

2- تنظیم کلسترول خون

در یک مطالعه تصادفی، گروهی از زنان، رژیمی غنی از اسیدهای چرب اشباع نشده با یک باند دوگانه را مصرف کردند که میزان زیادی آووکادو را شامل می شد. پس از سه هفته، مشاهده شد که رژیم آووکادو از میزان  کلسترول کل و LDL کاست. محققان نتیجه گیری کردند که رژیم غنی از آووکادو می تواند پروفایل لیپید سرم را بهبود بخشد. مطالعه دیگری در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد که با ترکیب شدن کربوهیدرات های رژیم غذایی با اسیدهای چرب غیراشباع با یک باند دوگانه (که آووکادو یکی از منابع اصلی آنها است)، پروفایل لیپید و شاخص گلایسمی بهبود یافت.

در پژوهش دیگری، محققان با بررسی اثر آووکادو بر مقدار لیپید خون در بیماران مبتلا به دیس لپیدمی (اختلال در سطح سرمی چربی ها)، شاهد بهبود مقدار لیپید خون بودند. در این آزمایش که چهار هفته به طول انجامید، مصرف آووکادو، سبب کاهش کلسترول تام و LDL، و افزایش HDL شد. مکانیزم اصلی اثر اسیدهای چرب غیراشباع با یک باند دوگانه، بر کاهش تری گلیسرید مشخص نیست، ولی محققان دو مکانیزم را پیشنهاد کرده اند: اول، تغییر در ترکیب VLDL و دوم، تغییر در فعالیت آنزیم ها و پروتئین های دخیل در کاتابولیسم VLDL، که هردو غلظت تری گلیسرید خون را کاهش می دهند.

3- تسریع کاهش وزن

شاید آووکادو به عنوان میوه ای که چربی زیادی دارد شناخته شده باشد ولی هیچ تحقیقی، اثر آن بر افزایش وزن را نشان نداده است. دلیل این امر می تواند اثر این میوه بر ایجاد احساس سیری باشد. چون آووکادو در مقایسه با بسیاری از میوه های دیگر، چربی بالایی دارد، بسیاری از مصرف کنندگان، این میوه  را چاق کننده می دانند و آن را از رژیم های «محدود از انرژی» حذف می کنند. ولی در پژوهشی که در موسسه تغذیه دانشگاه Potchefstroom، برای بررسی اثر آووکادو در رژیم «محدود از انرژی» بر کاهش وزن و لیپید خون در افراد چاق و دارای اضافه وزن، انجام شد، خلاف این باور مشاهده شد. در این آزمایش، 55 داوطلب (11 مرد و 44 زن) با شاخص توده بدنی kg/m227 تا 44  به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمایشی، به مدت شش هفته 220 گرم آووکادو (یک میوه) در روز دریافت کرد که جایگزین 30 گرم چربی بود و گروه کنترل، آووکادو را از رژیم «محدود از انرژی» خود حذف کردند. یافته ها، کاهش معنی داری در وزن بدن، شاخص توده بدنی و درصد چربی بدن را در هر دو گروه نشان دادند و اینگونه نتیجه گیری شد که جایگزین کردن 30 گرم چربی غذایی با 200 گرم آووکادو در روز در یک رژیم «محدود از انرژی»، اثر منفی بر کاهش وزن نداشت.

نتایج پژوهش دیگری که در آن 26 فرد سالم دارای اضافه وزن شرکت کردند، نشان داد که مصرف نصف آووکادو در زمان نهار به میزان چشمگیری، گرسنگی و تمایل به غذا خوردن را کاهش و احساس سیری را افزایش داد. به علاوه، آزمایش های دیگری نشان دادند که رژیم های غنی از این نوع اسیدهای چرب، از بدن در برابر تجمع چربی شکمی محافظت می کند.

4- بهبود عملکرد کبد

در سال 2013 آزمایشی برای بررسی اثر آووکادو بر آسیب کبدی ناشی از CCL4 در رت ها انجام و نتایج آن در ژورنال World Applied Science منتشر شد. در این آزمایش مشخص شد که ترکیبات فنلی آووکادو عبارتند از فرولیک، سالسیلیک، سیرنژیک، P-کوماریک و سینامیک اسید، و فلاونوئیدها عبارتند از کوئرستین، لوتئولین، روتین و کامفرول. این ترکیبات فنلی و فلاونوئیدها سبب کاهش چشمگیری در غلظت AST (آسپارات آﻣﻴﻨﻮﺗﺮاﺳـﻔﺮاز)،  ALP (آﻟﻜـﺎﻻﻳﻦ ﻓـﺴﻔﺎﺗﺎز)، ALT (آﻻﻧـﻴﻦ آﻣﻴﻨﻮﺗﺮاﺳـﻔﺮاز)، بیلی روبین کل و مالون دی آلدهید شدند و افزایش معنی داری در فعالیت آنزیم های  SOD (سوپراکسید دسموتاز)، GPX (گلوتاتیون پراکسید) و CAT (کاتالاز) در مقایسه با کنترل ایجاد کردند. بنابراین، مکانیزم اثر میوه آووکادو بر بهبود عملکرد کبد را می توان با مکانیزم های آنتی اکسیدانی (ترکیبات فنلی و فلاونوئیدها) حفاظتی آن مرتبط دانست.

 5- بهبود عملکرد غده تیروئید

در پژوهشی که در سال 2016 انجام شد و نتایج آن در ژورنال Journal of Pharmacy and Pharmacology منتشر شد، اثر عصاره آووکادو بر TSH، T3 و T4 در رت های تیمارشده با CCL4 بررسی شد. در موش های تیمار شده با CCL4 مقادیر TSH زیاد شد، در حالی که مقدار T3 و T4 در مقایسه با کنترل، کاهش یافت. بر اساس این نتایج، مصرف عصاره آووکادو سبب بهبود میزان ترکیبات نامبرده شد. آووکادو حاوی سلنیوم، روی، مس، آهن، آنتی اکسیدان، ویتامین A، C، D، E، K و B است که در بهبود عملکرد تیروئید نقش دارند. سلنیوم، T4 (تیروکسین) را به T3 (تری یدو تیرونین) تبدیل می کند و میزان هورمون های تیروئید در خون و بافت های بدن از جمله کبد و غده تیروئید را در حد مطلوب نگه می دارد. مکمل روی، می تواند کم کاری تیروئید را جبران کند و مس برای تولید T4 لازم است. خوراکی های غنی از آهن (مثل آووکادو) می توانند کم خونی ناشی از کمبود آهن را که می تواند به همراه کم کاری تیروئید وجود داشته باشد، جبران کنند. سلنیوم و ویتامین های A، C و E، آنتی اکسیدان های مهمی هستند که تنش اکسیداتیو در غده تیروئید را خنثی می کنند. ویتامین های گروه B چون در ساختن T4 نقش دارند، برای عملکرد تیروئید ضروری هستند.

6- بهبود عملکرد مغز

در سال 2017 آزمایشی به منظور بررسی اثر آووکادو بر عملکرد شناختی، انجام شد و نتایج آن در ژورنال Nutrients انتشار یافت. این آزمایش تصادفی و کنترل شده، شش ماه به طول انجامید و بر اساس مشاهدات، در طی شش ماه، آووکادو میزان لوتئین سرم را 25 درصد افزایش داد و سبب بهبود حافظه فضایی و کاری شد. محققان نتیجه گیری کردند که مصرف آووکادو که منبع طبیعی لوتئین است، می تواند استراتژی موثری برای بهبود عملکرد شناختی باشد.

مکانیزم پیشنهادی اثر مفید لوتئین بر عملکرد شناختی در افراد مسن، خاصیت آنتی اکسیدانی یا ضد التهابی آن است. مکانیزم های پیشنهادی دیگر برای اثر لوتئین در بافت عصبی، عبارتند از تعدیل ویژگی های عملکردی غشاهای سیناپسی، به همراه تغییرات خاصی در صفات فیزیکوشیمیایی و ساختاری این غشاها. با اینکه مقدار لوتئین در آووکادو نسبتا کم است، ولی همین مقدار، اثر زیادی بر افزایش لوتئین سرم خون دارد. مصرف روزانه آووکادو سبب افزایش در لوتئین سرم می شود.

7- تقویت بینایی

لوتئین و گزانتین به طور انتخابی جذب بافت ماکولای چشم می شوند (بخشی از چشم که در آن، نور روی عدسی فوکوس می کند). جذب مقادیر نسبی لوتئین و گزانتین با افزایش سن، کاهش می یابد و مقدار آن در زنان، کمتر از مردان است. پژوهش ها نشان داده اند که جذب کم لوتئین و کمبود مقدار آن در پلاسما می تواند سبب شدت بدکاری مرتبط با پیری در چشم شود.

نتایج حاصل از تحقیقات نشان داده اند که رژیم های غنی از اسید چرب اشباع نشده با یک باند دوگانه، از چشم در برابر بدکاری ناشی از پیری محافظت می کنند. می توان اثر آووکادو بر سلامتی چشم را به این امر نسبت داد که این میوه حاوی ترکیبی از این نوع اسیدهای چرب و کاروتنوئیدهای لوتئین و گزانتین است و به جذب کاروتنوئید از میوه های دیگر و سبزیجات کمک می کند. دسترسی بدن به لوتئین و گزانتین آووکادو بسیار بیشتر از دسترسی آن به این ترکیبات در سبزیجات و میوه های دیگر است.

8- ضد سرطان

آووکادو به واسطه ی داشتن کاروتنوئیدها، ترپنوئیدها، فنل ها و گلوتاتیون، خواص ضدسرطانی دارد. در حال حاضر، اطلاعات مربوط به فعالیت ضدسرطانی آووکادو بر پایه ی آزمایشات درون شیشه ای (in vitro) و رده های سلولی سرطان انسان هستند. اکثر این مطالعات، روی سرطان حنجره، گلو و دهان انجام شده اند.

بر اساس یافته های موسسه ملی تحقیقات سرطان در ایالات متحده آمریکا، مقدار گلوتاتیون آووکادو چندبرابر مقدار آن در میوه های دیگر است. گلوتاتیون، به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند. با اینکه بدن این ماده را به آمینواسیدهای تشکیل دهنده ی آن تجزیه می کند، ارتباط زیادی بین افزایش جذب گلوتاتیون و کاهش ریسک ابتلا به سرطان دهان و گلو وجود دارد.

در پژوهشی مشاهده شد که گزانتوفیل و لوتئین، سبب کاهش بیومارکرهای تنش زیستی در بیماران مبتلا به مراحل اولیه سرطان حنجره، گلو یا دهان شدند. عصاره های غنی از گزانتوفیل آووکادو، فعالیت ضد هلیکوباکتر دارند که می توانند با اثر این میوه بر کاهش ریسک سرطان معده مرتبط باشد. تحقیقات انجام شده روی رده های سلولی سرطان پروستات هم، اثرات ضدتوموری عصاره آووکادو را نشان دادند.

به دلیل میزان بالای لوتئین در آووکادو و صفات ضدتومور این کاروتنوئید گفته می شود احتمالا لوتئین این میوه مسئول خاصیت ضدسرطانی آن است. از طرفی، چون در یک آزمایش، لوتئین به تنهایی این اثر را نداشت، گفته می شود شاید کاروتنوئیدها، ویتامین ها و ترکیبات دیگر عصاره در پیشگیری از رشد سلول های سرطان پروستات تاثیر دارند.

مطالعات اخیر نشان دادند که فیتوکمیکال های استخراج شده از میوه آووکادو، به تکثیر سلول های لنفوسیت انسانی و کاهش ناهنجاری کروموزومی ناشی از مصرف داروی سیکلوفسفامید کمک می کند. سیکلوفسفامید در درمان انواع سرطان خون به کار می رود، ولی سمیت ژنتیکی هم دارد. بنابراین، استفاده از یک عامل محافظ به همراه سیکلوفسفامید ضروری است. تحقیقات نشان داده اند که فیتوکمیکال های میوه آووکادو، به طور انتخابی، سبب توقف چرخه سلولی، بازدارندگی از رشد و القاء آپوپتوز در رده های سلولی سرطانی می شوند. در آزمایشی، اثر عصاره متانولی میوه آووکادو بر سمیت ژنتیکی ناشی از سیکلوفسفامید بررسی و مشاهده شد که عصاره این میوه، به طور کامل، ناهنجاری های ناشی از سیکلوفسفامید را خنثی کرد. این امر می تواند به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی فیتوکمیکال های میوه آووکادو باشد. 

کاروتنوئیدها (لوتئین، زئازانتین، کریپتوزانتین)، ویتامین های B، C، D و E، ترپنوئیدها، ساپونین ها، تانن ها، سیانوژنیک گلیکوزیدها، آلکالوئیدها، استروئیدها، فیتواسترول ها، پتاسیم، سدیم، منیزیم، اسیدهای فرولیک، اولئیک، پروکاتچوئیک، وانیلیک، سالسیلیک، سیرنژیک، p-کوماریک، لوتئولین، روتین و کامفرول.

• برگ آووکادو برای حیوانات، مضر و سمی است.
• قسمت گوشتی این میوه وقتی در تماس با هوا قرار می گیرد، قهوه ای رنگ می شود. برای جلوگیری از این امر، می توان پس از پوست کندن، آب لیمو ترش را به آن اضافه کرد.
• مصرف آووکادو در غذاهای گیاه خواران بسیار متداول است و به دلیل چربی زیادی که دارد، جایگزین خوبی برای گوشت در ساندویچ ها و سالاد ها است.
• در برزیل و ویتنام، آووکادو برای تهیه شیک ها به کار می رود و گاهی به بستنی و دسرهای دیگر افزوده می شود.
• در آمریکای مرکزی، آووکادو با برنج سفید سرو می شود.
• در شیلی، قطعات بزرگ آووکادو را در سالاد سزار قرار می دهند.

• از روغن آووکادوبرای نرم کردن پوست و درمان اسکلروز پوست، عفونت لثه و آرتریت استفاده می شود.
• روغن آووکادو در ترکیب با ویتامین B12 برای درمان پسوریازیس پوست به کار می رود.
• پالپ میوه برای بهبود رشد مو و تسریع بهبود زخم استعمال می شود.
• بذرها، برگ ها و شاخه برای کاهش درد دندان به کار می روند.

در مطالعات، مصرف 300 میلی گرم در روز برای بهبود آرتروز مفید بوده است. 

2 ساعت قبل یا بعد از غذا

• مصرف آووکادو ایمن است و عوارض جانبی برای آن گزارش نشده است. البته به خاطر داشته باشید که میزان کالری این میوه بالا است.
• در شرایط بارداری و شیردهی، مصرف تغذیه ای آووکادو بی خطر است ولی از مصرف آن در دوز دارویی اجتناب شود.

• افرادی که به لاتکس، موز، خربزه، و هلو آلرژی دارند، ممکن است به آووکادو هم حساسیت نشان دهند.

مصرف آووکادو با داروی وارفارین تداخل دارد. این دارو برای کند کردن لخته شدن خون به کار می رود و گزارش شده است که آووکادو از این اثر می کاهد و بنابراین می تواند سبب افزایش لخته شدن خون شود. در صورت مصرف آووکادو، با پزشک خود مشورت کنید. شاید نیاز باشد دوز دارو را تغییر دهید.

آووکادواز زمان های گذشته در طب سنتی بسیاری از کشورها استفاده می شده است. بومیان آمریکا از بذر آن برای درمان اسهال استفاده می کردند. بر اساس طب سنتی چین، آووکادو طبیعت سرد دارد. این میوه سبب تنظیم کار کبد و عملکرد صحیح ریه‏ و روده‏ می شود. پالپ آن برای درمان زخم به کار می رود. جوشانده دانه های آن به عنوان دهان شویه و برای درمان دندان درد به کار می رود. جوشانده پالپ، شاخه و برگ ها برای بهبود قاعدگی استفاده می شوند. آووکادو برای تقویت معده، و همچنین برای رفع خستگی، کم خونی و بی خوابی به کار می رود.

Arukwe, U., Amadi, B. A., Duru, M. K. C., Agomuo, E. N., Adindu, E. A., Odika, P. C., ... & Anudike, J. (2012). Chemical composition of Persea americana leaf, fruit and seed. IJRRAS, 11(2), 346-349. Retrieved from http://www.arpapress.com/volumes/vol11issue2/ijrras_11_2_20.pdf

Pieterse, Z. (2003). Avocados (monounsaturated fatty acids), weight loss and serum lipids. Energy (kJ), 26, 65-71. Retrieved from

http://www.avocadosource.com/Journals/SAAGA/SAAGA_2003/SAAGA_2003_PG_65-71.pdf

Mahmoed, M. Y., & Rezq, A. A. (2013). Hepatoprotective effect of avocado fruits against carbon tetrachloride-induced liver damage in male rats. Retrieved from

https://pdfs.semanticscholar.org/d3dc/d70034d3924a4ff113abd8afd217c6671103.pdf

Lu, Q. Y., Arteaga, J. R., Zhang, Q., Huerta, S., Go, V. L. W., & Heber, D. (2005). Inhibition of prostate cancer cell growth by an avocado extract: role of lipid-soluble bioactive substances. The Journal of nutritional biochemistry, 16(1), 23-30. Retrieved from

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15629237

Paul, R., Kulkarni, P., & Ganesh, N. (2011). Avocado fruit (Persea americana Mill) exhibits chemo-protective potentiality against cyclophosphamide induced genotoxicity in human lymphocyte culture. J Exp Ther Oncol, 9(3), 221-30. Retrieved from https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22070054

Dreher, M. L., & Davenport, A. J. (2013). Hass avocado composition and potential health effects. Critical reviews in food science and nutrition, 53(7), 738-750. Retrieved from

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23638933

https://www.avoseedo.com/a-brief-history-of-the-avocado/

https://www.drugs.com/npp/avocado.html

Scott, T. M., Rasmussen, H. M., Chen, O., & Johnson, E. J. (2017). Avocado Consumption Increases Macular Pigment Density in Older Adults: A Randomized, Controlled Trial. Nutrients, 9(9), 919.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28832514

Hamouda, A. F., Sameeh, M. Y., & Shrourou, R. M. (2016). Effect of Avocado (Persea Americana), Cabbage (Brassica Oleracea) and Ginger (Zingiber Officinale) on Rat Liver and Thyroid Injuries Induced by CCl4 (Carbon Tetrachloride). Journal of Pharmacy and Pharmacology, 4, 108-18. Retrieved from

https://www.researchgate.net/publication/294421827_Effect_of_Avocado_Persea_Americana_Cabbage_Brassica_Ole

http://www.medicalhealthguide.com/healthbenefits/avocado.htm

http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Avocado

http://fa.parsiteb.com/

http://salamatattari.blogfa.com/-

https://www.webmd.com/vitamins-supplements/ingredientmono-890-avocado.aspx?activeingredientid=890&activeingredientname=avocado