سلامت در رسانه ها > قویترین آنتی بیوتیک های طبیعی را بشناسید!
قویترین آنتی بیوتیک های طبیعی را بشناسید!
وقت آن رسیده است که از آنتی‌بیوتیک‌های کاملاً طبیعی استفاده کنید در این مقاله شما با مواد خوراکی طبیعی آشنا خواهید شد که خاصیت آنتی‌بیوتیکی دارند.........
قویترین آنتی بیوتیک های طبیعی را بشناسید!
آنتی بیوتیک ها (پادزیست‌ها) مجموعه‌ای از داروهایی هستند که برای درمان عفونتهای ناشی از باکتری و انگل‌های خاص استفاده می‌شوند و جزء رایج‌ترین داروهای تجویزی در ایالات متحده به شمار می‌روند.
آنتی بیوتیکها برای از بین بردن باکتری استفاده می‌شوند ولی قادر نیستند میان باکتری‌های خوب و بد تفاوت قائل شوند. در نتیجه، هر گاه یک آنتی بیوتیک می‌خورید، باکتری‌های مفیدِ روده‌تان را نیز نابود می‌کنید. باکتری‌های خوبی که در شکم‌مان قرار دارند، فواید بسیاری برای‌مان دارند؛ از جمله‌ی این فواید می‌توان به تولید ویتامین و بالا بردن ایمنی بدن اشاره کرد. برخی پژوهش‌گران معتقدند از بین بردن باکتری‌های خوب در طولانی‌مدت باعثِ ایجاد بیماری‌های مزمن از قبیل چاقی، آسم و سرطان می‌شود.
اگر مجبور به استفاده از آنتی بیوتیک هستید، لازم است هم‌زمان از پروبیوتیک‌ها نیز استفاده کنید تا باکتری‌های خوب را در شکم‌تان بازیابی کند.
مواد بسیار موثر و متعددی در طبیعت یافت می‌شوند که آنها نیز خاصیت‌های ضد باکتری، ضد قارچ و ضد ویروسی دارند، و همگی قادر هستند با قدرتِ درمان‌گریِ بالا با امنیت کامل از بدن‌مان مراقبت کنند.
در ادامه به ۱۳ آنتی بیوتیک طبیعی اشاره می‌کنیم که هم‌چنان در سراسر جهان از آنها استفاده می‌شود. البته مایل‌ام خاطرنشان کنم موادِ مورد اشاره در این مقاله قرار نیست جایگزین دارو، توصیه‌ها و فرآیندهای درمانیِ پزشکی شوند.
۱. سیر
در حالی‌که سیر، برخلاف داستان‌های قدیمی، واقعا خون‌آشام‌ها را دفع نمی‌کند، قطعا علاوه بر کاربرد آن به عنوان افزودنیِ طعم‌دهنده به غذا، فواید و کاربردهای بیش‌تری نیز دارد. سیر در درمان بیماری‌های قلبی و سرماخوردگی موثر است، سامانه‌ی ایمنی بدن را تقویت می‌کند، و خواص ضدباکتری بسیار بالایی دارد. بر اساس پژوهش‌ها، برخی ترکیبات گوگردی در سیر در سلامت قلب بسیار موثر هستند، ولی اصلی‌ترین خاصیت درمانیِ سیر به دلیل وجود ماده‌ی آلیسین در آن است؛ یک ماده‌ی شیمیایی که باعث ایجاد بوی معروف این حبه‌ی پرخاصیت نیز می‌شود.
نحوه‌ی استفاده
محبوب‌ترین نحوه‌ی استفاده از سیر در آشپزی است، ولی آن را به صورت خام یا پودرشده نیز مصرف می‌کنند. البته روغن سیر، عصاره‌ی سیر و همین‌طور خشک‌شده و منجمدش نیز در فروشگاه‌ها موجود است.
موارد احتیاط
برخی آدم‌ها در اثر مصرف زیاد سیر ممکن است در دهان یا معده‌شان احساس سوزش کنند، و دچار ترش معده، حالت تهوع، نفخ، استفراغ، بوی نامطبوع بدن و اسهال شوند. احتمال تجربه‌ی این عوارض جانبی هنگام مصرف سیرِ خام بسیار بیش‌تر می‌شود. هم‌چنین سیر ممکن است باعثِ طولانی شدن خون‌ریزی شود، بنابراین توصیه می‌شود حداقل دو هفته پیش از عمل جراحی از مصرف سیر خودداری کنید. سیر در برخی فرآیندهای درمانیِ خاص نیز اختلال ایجاد می‌کند.
۲. زنجبیل
زنجبیل معمولا در همه‌ی آشپزخانه‌ّها یافت می‌شود و همیشه در طبِ کل‌نگر حضورِ ثابت دارد. استفاده از زنجبیل یکی از راه‌های از بین بردنِ حالت تهوعِ ناشی از بیماری حرکت یا بارداری تلقی می‌شود. ترکیبات فنولنظیرِ شوگاول و گینجرول از اجزای شیمیایی و پزشکیِ موجود در ریشه‌ی این گیاه هستند که باعث شده‌اند زنجبیل در کنار خاصیت ضدالتهابی، کلسترول خون را نیز کاهش دهد.
نحوه‌ی استفاده
زنجبیل یکی از ادویه‌های معروف در اغلبِ آشپزخانه‌‌ها است. هم‌چنین می‌توانید زنجبیل را به صورت عصاره،تنتور، کپسول و روغن بیابید. یکی از محبوب‌ترین راه‌های استفاده از زنجبیل، دم کردن آن مانند چای است که التهاب را دفع می‌کند و درد را تسکین می‌دهد. از زنجبیل به عنوان یکی از ۱۰ راه موثر برای پیشگیری از ترش کردن معده و همین‌طور راه طبیعی ترک سیگار نیز استفاده می‌کنند.
موارد احتیاط
زنان باردار پیش از استفاده از میزان بالای زنجبیل – به صورت مکمل‌های زنجبیل – باید با پزشک مشورت کنند (استفاده از زنجبیل به اندازه‌ی میزان مصرفی در غذای روزانه ایرادی ندارد)، و هرگز به کودکان زیر ۲ سال زنجبیل ندهید. به علاوه این ماده ممکن است با برخی داروهای خاص تداخل داشته باشد. مثلا، مصرف زنجبیل به همراه داروهای رقیق‌کننده‌ی خون یا در صورتی که دچار اختلالات خون‌ریزی هستید، مناسب نیست و توصیه می‌شود با پزشک مشورت کنید.
۳. عصاره‌ی برگ زیتون
میوه، برگ‌ها، و دانه‌ی درخت زیتون مملو از فواید طبیعی برای سلامتی هستند. زیتون عفونتهای ویروسی و میکروبی را درمان می‌کند، و هم‌چنین باکتری‌های مفید را در معده افزایش می‌دهد. پلی‌فنلی به ناماولئوروپین و اسیدهای چرب که در درخت زیتون یافت می‌شوند، از اجزای درمانی و سلامتیِ این میوه به شمار می‌روند.
نحوه‌ی استفاده
اگر عصاره‌ی برگ درخت زیتون را به صورت قرص، کرم‌های موضعی، و روغن استفاده کنید، بیش‌ترین تاثیر را خواهد داشت. این ماده را می‌توانید به صورت مستقیم روی پوست بمالید یا به میزانِ روزانه حداکثر ۶۰ گرم میل کنید.
موارد احتیاط
به طور کلی، زیتون یکی از کم‌خطرترین ماده‌های این فهرست است. گاهی اوقات گرده‌هایی که از درخت زیتون به اطراف پخش می‌شود ممکن است باعث ایجاد حساسیت‌های فصلی در برخی افراد شود.
۴. روغن نارگیل
چربی‌های اشباع‌شده در روغن نارگیل خاصیتِ ضدباکتری، ضد ویروس، ضد قارچ و ضدانگل دارند و سامانه‌ی ایمنی بدن‌تان را تقویت می‌کنند. به علاوه، روغن نارگیل برای پوست نیز بسیار مفید است و از عفونتهای پوستی جلوگیری می‌کند و در صورت ابتلا، آن را درمان می‌کند، و هم‌چنین بسیاری از مشکلات پوستی از قبیل اگزما، صدفک (پسوریازیس)، درماتیت و بسیاری دیگر را درمان می‌کند. برای پی بردن به راه دیگری برای درمان صدفک، ۹ کاربرد شگفت‌انگیز پوست موز را نیز مطالعه کنید. روغن نارگیل دارای ویژگیِ ضدمیکروبی است که به درمان سوءهاضمه‌ی ناشی از باکتری، قارچ و انگل کمک می‌کند و به صورت موثر از ایجاد قارچ کاندیدا جلوگیری و در صورت ابتلا، آن را درمان می‌کند. برخی از نویدبخش‌ترین پژوهش‌هایی که در سال‌های اخیر در حوزه‌ی کاربرد لوریک اسید یا مونولورین انجام شدند، از استفاده از روغن نارگیل برای از بین بردن میکروب‌های مقاوم به آنتی بیوتیکها الهام گرفتند. پژوهشی که در ۲۰۰۵ در دانشگاه جرج‌تاون انجام شد، دریافت این مواد از رشد بسیاری از میکروارگانیسم‌ها (ریزاندامگان) جلوگیری می‌کنند. بر اساس یافته‌ها، ترکیبِ لوریک اسیدِ موجود در روغن نارگیل با روغن پونه‌ی کوهی نسبت به خیلی از آنتی‌بیوتیک‌های دیگر در مبارزه با باکتری استافیلوکوک بسیار موثرتر است.
نحوه‌ی استفاده
روغن نارگیل را می‌توانید به صورت نوشیدنی‌های سرد و گرم، روغن سرخ‌کردنی یا حتی برای صبحانه استفاده کنید.
همیشه روغن نارگیل‌های ارگانیک (زیستی) و سالم را انتخاب و از خرید روغن‌های تصفیه‌شده خودداری کنید. استفاده از روغن نارگیل به میزان طبیعی تقریبا برای همه‌ی آدم‌ها بی‌خطر است؛ ولی علی‌رغم تمام فواید روغن نارگیل برای سلامتی، مانند همه‌ی چیزهای دیگر در زندگی، تعادل را با رعایت کرد. میزان مناسبِ مصرف برای افراد بزرگسال روزانه ۳ قاشق غذاخوری است.
۵. زردچوبه
زردچوبه به عنوان یکی از هم‌خانواده‌های زنجبیل، خاصیت آنتی بیوتیکی دارد. زردچوبه برای کمک به درمان زخم معده، سوء هاضمه، بیماری‌های قلبی، و عفونتهای باکتری و ویروسی توصیه می‌شود. کورکومینِ موجود در ریشه‌ی این گیاه عامل اصلی خاصیت‌های آنتی‌اکسیدانی و آنتی بیوتیکی زردچوبه است.
نحوه‌ی استفاده
ریشه‌ی زردچوبه را می‌توان به صورت خام مصرف کرد ولی متداول‌ترین شکلِ مصرف آن، به صورت خشک و پودرشده است. پودر زردچوبه را می‌توان در نوشیدنی‌ها و غذاها و یا حتی به صورت کپسول استفاده کرد. هم‌چنین به صورت تنتورِ محلول در الکل و عصاره‌های خوراکی نیز استفاده شود. برای پی بردن به خواص دیگر زردچوبه ۱۰ اَبَرخوراکی برای تقویت فوری حافظه و قدرت تمرکزتان را مطالعه کنید.
موارد احتیاط
زردچوبه معمولا به عنوان یکی از ادویه‌های کم‌خطر شناخته می‌شود، ولی در صورت مصرف بیش از اندازه، می‌تواند باعثِ ناراحتی و حتی زخم معده شود. به دلیل خاصیت رقیق‌کنندگی خون، مصرف زردچوبه تا قبل از دو هفته مانده به‌عمل جراحی توصیه نمی‌شود. به علاوه از خوردنِ زردچوبه به عنوان دارو در دوران بارداری نیز خودداری کنید.
۶. عصاره‌ی روغن درخت چای
روغن درخت چای از گیاه ملالوکا آلترنیفولیا استخراج می‌شود و امروزه به دلیل خاصیت سازگاری زیادش به طور گسترده به عنوان یکی از راه‌های درمان طبیعی استفاده می‌شود. بیش‌ترین مورد استفاده‌ی این روغن در درمان بریدگی‌ها، آکنه، قارچ‌های ناخن انگشتان پا، عفونت‌ها و مشکلات تنفسی است. این ماده تاثیر مثبتی بر پیشگیری از عفونت و همین‌طور درمان بیماری‌های عفونی دارد.
نحوه‌ی استفاده
می‌توانید روغن درخت چای را در بسیاری از محصولات نظیر خمیردندان‌ها، شوینده‌های مو، کرم‌های لب، لوسیون‌ها، صابون‌ها و مجموعه‌ی روغن‌های طبیعی خالص بیابید. هرگز نباید این ماده را بخورید. برای اطلاعات بیش‌تر در مورد روغن‌های طبیعی خالص یا همان روغن‌های معطر، هر آن‌چه باید در مورد استفاده از روغن‌های معطر در خانه بدانیم را مطالعه کنید.
موارد احتیاط
پیش از مصرف، حتما مقدار کمی از آن را روی پوست‌تان بمالید تا از عدم حساسیت‌تان به این ماده مطمئن شوید.
۷. روغن پونه‌ی کوهی
برگ گیاه پونه‌ی کوهی تاکنون مواردِ استفاده‌ی پزشکی بسیاری داشته است. مهم‌ترین فایده‌ی این گیاه در سلامتی دستگاه تنفسی است که برای درمان علائم سرفه، آسم و برونشیت استفاده می‌شود. کارواکرولِموجود در پونه‌ی کوهی باعث می‌شود این گیاه خاصیت بالقوه‌ای در مبارزه با انگل‌ها، نابودی باکتریها و درمان آکنه پیدا کند.
نحوه‌ی استفاده
روغن پونه‌ی کوهی را می‌توان با ضدعفونی‌کننده‌های دست مخلوط کرد، به صورت بخار برای ضدعفونی در هوا پخش کرد، روی پوست مالید، یا به صورت قرص مصرف کرد. ۶۰۰ میلی‌گرم به صورت روزانه برای درمان انگل‌های معده مفید است.
موارد احتیاط
استفاده از پونه‌ی کوهی به اندازه‌ی قیدشده در دستورالعمل‌ّهای آشپزی تقریبا بی‌خطر است. در مصارف پزشکی و در صورت استفاده‌ی بیش از حد، ممکن است باعث ناراحتی‌های معده شود و ممکن است با داروهای حاوی لیتیوم تداخل داشته باشد. به علاوه زنان باردار نیز باید از مصرف آن خودداری کنند. پونه‌ی کوهی می‌تواند به صورت بالقوه یک ماده‌ی حساسیت‌زا باشد.
۸. انگور اورِگان
این ماده‌ی آنتی بیوتیک نیز مانند هم‌خانواده‌ی نزدیک‌اش، گلدن‌سیل، عملکرد بالایی دارد. این گیاه به دلیل سهولت تولید آنتی بیوتیک از آن، مورد توجه بسیاری از پزشکان قرار گرفته است. یکی از موثرترین مواد تشکیل‌دهنده‌ی ریشه‌ی این گیاه بربرین آلکالوئید است. این ماده به فرآیند گوارش کمک می‌کند و می‌تواند میکروب‌های مضر متعددی را که عامل بیماری‌های ویروسی هستند، از بین ببرد.
نحوه‌ی استفاده
معمولا این ماده را به صورت مکمل با تنتور یا چای مصرف می‌کنند. ریشه‌ی این گیاه را خرد می‌کنند و در آب داغ می‌ریزند. به دلیل وجود آلکالوئید، این دمنوش بسیار طعم خوبی دارد.
موارد احتیاط
ریشه‌ی خشک‌شده‌ی این گیاه را نباید در معرض نور یا گرما قرار دهید، و پس از گذشت یک سال، دیگر از آن استفاده نکنید. برخی آدم‌ها در نخستین مصرف ممکن است دچار حالت تهوع شوند.
۹. آندروگرافیس پانیکولاتا (گیاه نائین هاوندی)
از ریشه و برگِ این گیاه جنوب شرق آسیایی معمولا برای تسکین علائم سرماخوردگی استفاده می‌شود. هم‌چنین از این گیاه برای درمان نیش حشرات، هموروئید و انواع مختلف عفونت‌ها استفاده می‌شود. ماده‌ی تشکیل‌دهنده‌ی فعال در اغلب مکمل‌های حاویِ آندروگرافیس، آندروگرافولید نام دارد.
نحوه‌ی استفاده
بهترین نحوه‌ی استفاده از این ماده، به صورت کپسول و قرص‌هایی است که حاویِ کم‌تر از ۲۰ درصد آندروگرافولید باشند. حتما در هنگام تهیه و مصرف، به میزان توصیه شده روی بسته‌ی آن دقت کنید.
موارد احتیاط
این محصول را بیش‌تر از ۳ ماه استفاده نکنید. اگر هنگام مصرف، دچار اسهال، ناراحتی معده، یا سردرد شدید، به سرعت مصرف آن را متوقف کنید.
۱۰. عسل مانوکا
بسیار جالب است اگر بدانید این آنتی بیوتیک طبیعی، به وسیله‌ی زنبورهای نیوزلند که روی گیاه مانوکا می‌نشینند و در گرده‌افشانی‌اش شرکت می‌کنند، به وجود می‌آید. از این ماده برای ترمیم بافت عفونی، کاهش کلسترول و درمان دیابت استفاده می‌شود.
متیل‌گلیوکسال به عنوان ماده‌ی فعال در عسل مانوکا و عامل ایجاد خواص ضدباکتری شناخته شده است. UMF(عامل اختصاصی مانوکا) مقیاسی است برای اندازه‌گیری میزان غلظت متیل‌گلیوکسال در محصولات مانوکا؛ برای مصارف پزشکی و بهره‌مندی از فواید آن، نباید کم‌تر از ۱۰ UMF روزانه مصرف کنید.
نحوه‌ی استفاده
می‌توانید برای کسب بهترین نتیجه، عسل مانوکا را مستقیما روی زخم یا محل سوختگی بمالید. البته لازم به ذکر است که به طور کلی، عسل ماده‌ی مفیدی برای بسیاری از بیماری‌ها است و می‌توان از آن معجونی برای شکست دادن التهاب، سرماخوردگی، آنفولانزا، گرفتگی عضلات، دیابت، و سرطان یا معجون معجزه‌آسا برای تمیز کردن ریه‌های‌تان ساخت.
موارد احتیاط
عسل مانوکا ممکن است میزان قند خون را بالا ببرد یا باعثِ ایجاد حساسیت شود. هم‌چنین این ماده در فرآیند شیمی‌درمانی واکنش منفی ایجاد می‌کند.
۱۱. سرخارگل (اکیناسه)
بومیان امریکایی بیش از ۴۰۰ سال از سرخارگل برای مبارزه با عفونت‌ها و درمان جراحات استفاده می‌کردند. پژوهش‌ها توانایی این گیاه را در تسکین دردها، کاهش التهاب، و خواصِ ضدویروسی و آنتی‌اکسیدانی آن را ثابت کرده‌اند. گلیکوپروتئین‌ها، روغن‌های طبیعی، فلانوئیدها، و الکامیدهای موجود در ریشه‌ی این گیاه به درمان بیماریِ قارچ پای ورزشکاران، عفونتهای ادراری، عفونتهای گوش، و جراحاتی که به کندی بهبود می‌یابند، کمک می‌کنند.
نحوه‌ی استفاده
سرخارگل به صورت تنتور، قرص، عصاره، و پماد در دسترس است. معمولا سرخارگل را با ترکیب مکمل‌های درمانی و طبیعی دیگر، به صورت کپسول و قرص می‌توانید بیابید. هم‌چنین ریشه‌اش را نیز می‌توانید به صورت چای دم کنید.
موارد احتیاط
برخی شرکت‌های تولیدکننده‌ی این قبیل مکمل‌ها روی محصولاتی که حاویِ مقدار بسیار کمی از سرخارگل است، برچسب‌ّهای گمراه‌کننده‌ای می‌چسبانند، بنابراین در این موارد دقت کنید. در صورتی که مبتلا به دیابت، ایدز، مشکلات شش یا اسکلروز چندگانه (ام‌اس) هستید، از مصرف این ماده خودداری کنید. در موارد نادر سرخارگل می‌تواند باعث ایجاد حساسیت در برخی افراد شود.
۱۲. پودارکو
این مکمل از چوب و پوست درخت پودارکو استخراج می‌شود. شواهد ثابت کرده‌اند این ماده می‌تواند به درمان کرم روده، زخم، عفونت قارچی، و بیماری‌ّهای مقاربتی کمک کند. ماده‌ی اصلی موجود در این مکمل که برای مصارف پزشکی از درخت پودارکو استخراج می‌شود، لاپاکل نام دارد.
نحوه‌ی استفاده
پودارکو را به صورت قرص، پوست خشک‌شده‌ی درخت و تنتور در فروشگاه‌ها می‌فروشند. ماده‌ی شیمیایی که به پودارکو خاصیت دارویی داده است، به خوبی در آب حل نمی‌شود، به همین دلیل مصرف آن به صورت چای توصیه نمی‌شود.
موارد احتیاط
هنگام استفاده از این آنتی بیوتیک طبیعی به شدت احتیاط کنید. استفاده بیش از حد از این ماده باعث اسهال، حالت تهوع و خون‌ریزی داخلی می‌شود. این ماده در عملکرد داروهایی که لخته شدن خون را کند می‌کنند اختلال ایجاد می‌کند، بنابراین پیش از مصرف محصولات حاوی پودارکو، با پزشک‌تان مشورت کنید.
۱۳. گیاه گلدن‌سیل (خوک طلایی)
گلدن‌سیل به راحتی در ایالات متحده رشد و نمو می‌کند و مواد طبیعیِ محبوب برای از بین بردنِ باکتریها است. از این گیاه برای درمان مشکلات گوارشی، عفونتهای ادراری، عفونت چشم و زخم‌های دهانی نیز استفاده می‌شود. هم‌چنین این گیاه را گاهی اوقات برای تسکین علائم سرماخوردگی با سرخارگل ترکیب می‌کنند. ماده‌ی بربرینِ موجود در این گیاه می‌تواند باکتری و انگل‌ها را نابود و حتی گلبول‌های سفید خون را نیز تقویت کند.
نحوه‌ی استفاده
گلدن‌سیل را به صورت‌های مختلفی از قبیل قرص، عصاره‌ی خوراکی، و صابون‌ها و مواد شوینده استفاده می‌کنند. محبوب‌ترین روش مصرفِ این ماده به این صورت است که عصاره‌ی خوراکی آن را روی پوست می‌مالند، زیرا میزان جذب با این روش بسیار بالاتر از خوردنِ آن است.
موارد احتیاط
اگر در حال مصرف هر گونه دارو هستید، حتما پیش از استفاده از گلدن‌سیل با پزشک‌تان مشورت کنید. مصرف این ماده در برخی از آدم‌ها ممکن است باعث خارش و بالا رفتنِ حساسیت پوست شود. اگر مبتلا به فشار خون هستید، از این ماده استفاده نکنید.