تأثیر عسل بر رفع عفونت‌های باکتریایی و التهاب دستگاه گوارش

اسهال و ورم معده به سرعت با مصرف عسل رفع می‌شوند. جلوگیری از اتصال میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا به اپیتلیوم روده‌ای، نشان‌دهنده خاصیت ذاتی عسل برای پیشگیری از بیماری است. عسل مدت زمان ابتلا به اسهالِ ناشی از عفونت باکتریایی دستگاه گوارش را، در مقایسه با گروه مصرف‌کننده شکر، کاهش می‌دهد. عسل طبیعی حاوی هیدروژن پراکسید است که برعلیه باکتری عامل زخم معده عمل می‌کند.......

تأثیر عسل بر رفع عفونت‌های باکتریایی و التهاب دستگاه گوارش

مصرف خوراکی عسل برای درمان و محافظت در برابر عفونت دستگاه گوارش مانند گاستریت (ورم معده)، دئودنیت (التهاب ابتدای روده کوچک) و زخم‌های روده کوچک که از طریق باکتری و روتاویروس (متداول‌ترین عامل ایجادکننده اسهال در نوزادان و کودکان) ایجاد شده‌اند، گزارش شده است. اسهال و ورم معده به سرعت با مصرف عسل رفع می‌شوند.

اتصال باکتری به سلول‌های اپیتلیال مخاطی، عامل اولیه در پیشرفت عفونت‌های باکتریایی در سیستم گوارشی درنظر گرفته می‌شود. جلوگیری از اتصال میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا به اپیتلیوم روده‌ای، نشان‌دهنده خاصیت ذاتی عسل برای پیشگیری از بیماری است. براساس مطالعات، عملکرد عسل برای جلوگیری از اتصال باکتریایی، به واسطه‌ی اثرگذاری بیشتر عسل بر باکتری، نسبت به سلول‌های اپیتلیال (سلول های بافت پوششی اندام ها)، می‌باشد.

چندین توضیح احتمالی در مورد جلوگیری از اتصال باکتریایی به واسطه عسل بیان شده است:

الف) هیچ‌گونه مکانیسم مهارکننده خاصی وجود ندارد و شاید از طریق احاطه کردن و پوشش باکتری توسط عسل باشد.

ب) برخی از اجزاء موجود در عسل، ممکن است شارژ الکترواستاتیک یا هیدروفوبیسیتی (آبگریزی) باکتریایی را که از عوامل مهم فعل و انفعال باکتری با سلول‌های میزبان است، تغییر دهد.

ج) نابودی باکتری به دلیل فاکتورهای ضدباکتریایی موجود در عسل که قبلا به آن‌ها اشاره شد.

براساس نتایج مطالعه‌ای، عسل در غلظت 5 درصد (حجمی/حجمی)، مدت زمان ابتلا به اسهالِ ناشی از عفونت باکتریایی دستگاه گوارش را، در مقایسه با گروه مصرف‌کننده شکر، کاهش داد. در موارد ابتلا به عفونت ویروسی دستگاه گوارش، هیچ تغییری مشاهده نشد.

محصولات آبرسان خوراکی به طور گسترده برای درمان اسهال حاد، معمولا در نوزادان و کودکان زیر یک سال استفاده می‌شود. در مایع آبرسانِ حاوی عسل، عسل جذب پتاسیم و آب را بدون افزایش جذب سدیم، می‌افزاید. همچنین باعث ترمیم لایه مخاطی روده آسیب دیده و تحریک رشد بافت‌های جدید می‌شود و دارای عملکرد ضدالتهاب است.

عسل طبیعی خاصیت درمان زخم معده را دارد. هلیکو باکترپیلوری ( H. Pylori ، باکتری عامل زخم معده) به عسل دارای فعالیت ضدباکتریایی در سطح متوسط، حساس است؛ چراکه این نوع عسل حاوی هیدروژن پراکسید در غلظت 20 درصد است.

در سال 2006 بر اساس مطالعه‌ی انجام شده بر روی رت‌ها مشخص شد که درمان اولیه خوراکی با عسل (2 گرم به ازا کیلوگرم وزن فرد/ روزانه) به مدت 7 روز متوالی، از زخم معده القاء شده با ایندومتاسین جلوگیری می‌کند.

- Eteraf-Oskouei, T.,& Najafi, M. (2013). Traditional and Modern Uses of Natural Honey in Human Diseases: A Review. Iranian Journal of Basic Medical Sciences, 16(6), 731–742. Retrieved from https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3758027/

- Honey, Scientific Report. Office of Complementary Medicines. (1998). Retrieved from https://www.tga.gov.au/sites/default/files/report-honey-9812.pdf

- (2016, 5/13). Medical Definition of Helicobacter pylori. MediciNenet.com. Retrieved from   https://www.medicinenet.com/script/main/art.asp?articlekey=3676

هشتگ :