سبک زندگی سالم > آخرین اطلاعات گیاهان > اهمیت تغذیه با عسل در سال‌های اولیه زندگی

اهمیت تغذیه با عسل در سال‌های اولیه زندگی

اهمیت تغذیه با عسل در سال‌های اولیه زندگی

اهمیت تغذیه با عسل در سال‌های اولیه زندگی

ابتدایی‌ترین اطلاعات در مورد مصرف عسل در تغذیه کودکان به حدود قرن 9 قبل از میلاد بازمی‌گردد. مردم آلمان و یونان باستان ترکیب عسل با شیر و کره ذوب شده مصرف می کردند. آن‌ها قبل از اینکه نوزاد را به مادرش بسپارند، چند قطره عسل به دهان نوزاد می‌چکاندند. در نوشته‌های مدرن مربوط به اطفال نیز روش دارویی قدیمی تایید شده و استفاده از عسل در تغذیه کودکان توصیه می‌شود. می‌توان عسل را به شیرهای جایگزین شیر مادر (شیرخشک) به منظور تغذیه کودکان نارس و همچنین کودکان بیمار مبتلا به زردی و کم‌خونی هیپوکرومیک افزود. اعضای بدن کودک به منظور رشد و چابکی او به غذاهای پرکالری احتیاج دارند. عسل، غنی از کالری و انواع ویتامین‌ها، برای رشد هماهنگ ارگانیسم‌های جوان و حفظ سلامت ارزشمند است. عسل جذب پتاسیم و منیزیم را تسریع می‌کند. عسل تیره میزان هموگلوبین خون را افزایش می دهد، اشتها را بهتر می‌کند و باعث می شود کودکان حس خوبی داشته باشند. فروکتوز عسل بهتر از لاکتوز شیر (در بدن) متابولیزه می‌شود. برخی از کودکان قادر به متابولیز ساکارز نیستند اما عسل بسیار عالی جذب می شود؛ چراکه قند عسل نیازی به متابولیزه شدن توسط اندام‌های بدن را ندارد. عسل خواص ملینی دارد. کودکانی که در رژیم غذاییشان عسل گنجانده شده است، عملکرد سیستم هضم خیلی بهتر و اشتهای خوبی نیز دارند. توصیه شده است که عسل به غذای کودکان مبتلا به تورم غدد لنفاوی ناحیه گردن (Scrofula) اضافه شود که به بهبودی آن‌ها کمک می‌کند. در مقابل برخی نیز معتقدند که مصرف عسل در طی این بیماری توصیه نمی‌شود. برای کودکان بسیار حساس به عسل استثنائاتی وجود دارد. جهت تشخیص حساسیت بالا به عسل، لازم است ابتدا مقدار کمی عسل به کودک داده شود. اگر حساسیت‌های پوستی و سایر نشانه‌های فردی مشاهده نشد، می‌توانید روزانه یک قاشق غذاخوری سر پر عسل به کودکتان بدهید. اما باید درنظر گرفته شود که مصرف مقادیر زیاد عسل در کودکان می‌تواند باعث دلزدگی شود. تغذیه نوزادان با عسل باعث بهبود حافظه و رشد آن‌ها، کاهش اضطراب و افزایش عملکرد کودکان در مراحل بعدی زندگی آن‌ها خواهد شد. در سال 2009، مطالعه‌ای با هدف بررسی اثرات مصرف طولانی مدت عسل، ساکارز یا رژیم بدون شکر بر حافظه و اضطراب در رت‌ها انجام و نتیجه آن در مجله Physiology & Behavior منتشر شد. در این مطالعه رت‌های 8 هفته‌ای با رژیم غذایی حاوی مکمل عسل یا ساکارز به مدت 12 ماه تغذیه شدند. برای گروه کنترل رژیم بدون قند درنظر گرفته شد. براساس نتایج در گروه تغذیه شده با عسل، نسبت به سایر گروه‌ها، حافظه فضایی بهبود یافت و اضطراب کاهش یافت. بنابراین، رژیم غذایی حاوی عسل در سال‌های اولیه زندگی مفید است و می‌تواند از دست دادن حافظه و اختلال شناختی مرتبط با افزایش سن را بهبود دهد.
توجه به این نکته ضروری است که در نوزاد و کودکان زیر 1 سال مصرف خوراکی عسل ممکن است غیرایمن باشد. به دلیل احتمال مسمومیت بوتولیسمی، عسل خام (حرارت ندیده، پاستوریزه نشده و فرآوری نشده) توسط نوزادان و کودکان زیر 12 ماه مصرف نشود.

 

- Chepulis, L.M., Starkey, N.J., Waas, J.R., & Molan, P.C. (2009). The Effects of Long-Term Honey, Sucrose or Sugar-Free Diets on Memory and Anxiety in Rats. Physiology & Behavior, 97(3-4), 359-368. Retrieved from https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0031938409000973

- Honey in children nutrition. Retrieved from http://www.mari-el.ru/homepage/nadir/honey_in_children.html


- Find a Vitamin or Supplement, HONEY. WebMD. Retrieved from https://www.webmd.com/vitamins-supplements/ingredientmono-738-honey.aspx?activeingredientid=738#vit_sideeffects


هشتگ :



اشتراک گذاری :