چای ماسالا، عامل خوشمزه‌ی محافظ در برابر عوامل شیمیایی، التهاب و سرطان ​

ادویه‌ها، حاوی غلظت‌های بالایی از فیتوکمیکال‌هایی مانند ترپنوییدها و پلی فنول‌ها، دارای عوامل بالقوه درمانی هستند. استفاده‌ی ایمن از ادویه‌ها در رژیم غذایی و نوشیدنی‌ها سابقه طولانی دارد. ترکیبات مفید بسیاری در ادویه ها وجود دارند؛ به طور مثال لیمونن، تیمول، سینام‌آلدهید، منتول و پینن‌ها؛ که باعث همپوشانی و یا تقویت خواص یکدیگر می‌شوند. ادویه‌های بسیاری مانند هل، دارچین، فلفل سیاه، میخک و زنجبیل به عنوان "محافظ در برابر عوامل شیمیایی" و "عوامل درمانی" در بیماری سرطان نشان داده شده‌اند. زنجبیل به طور متداول در طب گیاهی برای اثر ضدالتهابی استفاده می‌شود. هل ادویه‌ای بسیار معطر و متمایز و حاوی 8 درصد اسانس روغنی است. ترکیب اُکالیپتول (8،1-سینئول) موجود در هل باعث تسکین کولیت ناشی از مواد شیمیایی می‌شود. این ترکیب ترپنوییدی خاصیت ضدالتهابی دارد. عصاره آبی خام چوب دارچین، رشد رده‌های سلولی سرطان سیستم لنفوسیتی و سرطان خون را در روشی وابسته به غلظت مهار می‌کند. مصرف ادویه‌ها، مخصوصا مصرف مقادیر بالای زردچوبه و گیاهان در چای ماسالا ممکن است باعث برخی از اثرات محافظتی شود.

چای ماسالا، عامل خوشمزه‌ی محافظ در برابر عوامل شیمیایی، التهاب و سرطان ​

التهاب، که از طریق واسطه‌های التهابی در ناحیه تومور مشخص می‌شود، فرآیند‌های سرطانی ناشی از تومورزایی را از طریق مراحل پیشرفته تکثیر، آنژیوژنز (رگ‌زایی) و متاستاز تحریک می‌کند. بنابراین هریک از عواملی که بتواند التهاب را کاهش دهد، پتانسیل درمانی را در سرتاسر این زنجیره سرطانی دارد.
خاصیت "محافظت در برابر عوامل شیمیایی" مربوط به مواد غذایی موجود در یک رژیم خوراکی، اغلب به فیتوکمیکال‌ها مانند ترپنوییدها و پلی فنول‌ها نسبت داده می‌شود؛ این ترکیبات در میوه‌ها، سبزیجات و دانه‌های غلات یافت می شوند.
ادویه‌ها، موادی که حاوی غلظت‌های بالایی از این فیتوکمیکال‌های دارای عوامل بالقوه درمانی هستند، اخیرا به اندازه‌ی سه گروه دیگر مورد توجه قرار گرفته‌اند. استفاده‌ی ایمن از ادویه‌ها در رژیم غذایی و نوشیدنی‌ها سابقه طولانی دارد.
ادویه‌های بسیاری مانند هل، دارچین، فلفل سیاه، میخک و زنجبیل به عنوان "محافظ در برابر عوامل شیمیایی" و "عوامل درمانی" در بیماری سرطان نشان داده شده‌اند.
براساس مطالعات آزمایشگاهی (درون کشت‌گاهی) و حیوانی (درون بدنی)، هر یک از این ترکیبات خواص ضدالتهاب و ضد سرطان‌زایی نشان داده‌اند. بنابراین، چای ماسالا (chai tea) که حاوی ترکیبی از تمامی ادویه‌های فوق الذکر است، بیانگر یک "عامل خوشمزه‌ی محافظ در برابر عوامل شیمیایی" است.
کلمه chai در زبان انگلیسی به یک نوع چای (tea) اختصاص داده شده است، اما در زبان هندی chai دقیقا به معنی چای (tea) است. در ایالات متحده عبارت متداول (chai tea) دقیقا برای چای ادویه‌ای (spiced tea) یا همان چای ماسالای (masala chai) معروف در هند استفاده می شود. در این مطلب منظور از چای، "چای ماسالا" است.
به طور سنتی، چای از آب و شیری که به آن چای سیاه و ادویه‌هایی مانند هل، دارچین، میخک، زنجبیل و فلفل سیاه افزوده شده، درست می‌شود. سپس چای به مدت حداقل 20 دقیقه دم گذاشته می‌شود.
بسیاری از ترکیبات زیست‌فعال ادویه‌ها در روغن‌های ضروری گیاهان وجود دارند و غالب آن‌ها ترکیبات بسیار فرار فنولیک، از جمله بسیاری از ترپنوییدها هستند.
مشخصه بو و طعم هر ادویه اغلب تحت تاثیر جز خاصی است؛ مثلا سینام‌آلدهید (دارچین)، پایپرین (فلفل سیاه) یا جینجرول (زنجبیل). عطرهای بسیار پیچیده مانند میخک و هل یک ترکیبات غالب ندارند؛ اما ترکیبی متمایز از بسیاری از آن‌هاست. ترکیبات مفید بسیاری در ادویه ها وجود دارند به طور مثال لیمونن، تیمول، سینام‌آلدهید، منتول و پینن‌ها؛ که باعث همپوشانی و یا تقویت خواص یکدیگر می‌شوند.

میخک: ترکیبات اصلی میخک پلی‌پروپانوییدهایی مانند تیمول، کارواکول، سینام‌آلدهید و ائوژنول هستند.
ائوژنول، اثرات آنتی‌اکسیدانی نشان داده است که تشکیل گونه‌های فعال اکسیژن ((ROS را درون سلول کاهش می‌دهد و فرض بر این است که پتانسیل جهش‌زایی ROS را کاهش می‌دهد. در نمونه موش که به طور شیمیایی سرطان شش در آن ایجاد شد، عصاره آبی میخک به طور قابل توجهی شیوع دیسپلازی، متاپلازی و رشد بدخیم سلول های سرطانی را کاهش داد.

زنجبیل: زنجبیل به طور متداول در طب گیاهی برای اثر ضدالتهابی استفاده می‌شود. در میان بسیاری از ترکیبات فعال زنجبیل جینجرول‌ها، زینگرون و شاگوال ترکیبات ضدالتهاب شاخص هستند.
به جوندگانی که عصاره زنجبیل استاندارد شده قبل و بعد از مواجه با باکتری H. pylori (عامل ایجاد زخم معده) داده شد، یک کاهش قابل توجهی در التهاب بافت مخاطی و زیرمخاطی مشاهده شد؛ همچنین رشد باکتری H. pylori مهار شد. در نمونه‌های موش مبتلا به سرطان پوست، مصرف موضعی ترکیب 6- جینجرول، تومورزایی را مهار کرد و التهاب ناشی از مواد شیمیایی را کاهش داد.
در نمونه رت مبتلا به آدنوکارسینوما کولون (سرطان بدخیم ناشی از بافت غدد) عصاره کامل زنجبیل و همچنین ترکیب 6- جینجرول کاهشی در تکثیر سلول‌های سرطانی نشان داد. جالب است بدانید که غلظت‌های پایین ترکیب 6- جینجرول نسبت به غلظت‌های بالا به طور مؤثرتری عمل می‌کند. زینگرون، محصول حاصل از حرارت دادن ترکیب 6- جینجرول، ROS را در سلول‌های طبیعی کاهش می‌دهد.

هل: هل ادویه‌ای بسیار معطر و متمایز و حاوی 8 درصد اسانس روغنی است. 8،1 سینئول، آلفا-ترپینیل استات، لیمونن و میرسن به همراه بسیاری از ترپنوییدهای فرار دیگر از اجزای اصلی هل می‌باشند.
در مطالعه‌ای از نقش احتمالی هل در کاهش التهاب دستگاه گوارش رت‌هاحمایت شد؛ ترکیب اُکالیپتول (8،1-سینئول) موجود در هل باعث تسکین کولیت ناشی از مواد شیمیایی می‌شود. این ترکیب ترپنوییدی خاصیت ضدالتهابی در پنجه‌ی متورم و ملتهب نمونه‌ رت نشان داده است.

دارچین: عصاره آبی خام چوب دارچین، رشد رده‌های سلولی سرطان سیستم لنفوسیتی و سرطان خون را در روشی وابسته به غلظت مهار می‌کند. در مطالعه‌ای عصاره آب داغ چوب دارچین چینی (Cinnamomum cassia) بیان فاکتورهای آنژیوژنیک (فعال شدن عوامل رگ‌زایی در تومور) را در شرایط آزمایشگاهی کاهش داد. در همان گروه نشان داده شد که مصرف خوراکی یا درون صفاقی 10 میلی‌گرم عصاره دارچین توانایی رشد سلول‌های سرطانی پوست (ملانوما) را در نمونه‌های حیوانی مهار کرد.
میوه‌ها و سبزیجات موجود در رژیم غذایی خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهند. فیتوکمیکال‌های میوه‌ها و سبزیجات باعث مهار یا سرکوب بسیاری از عوامل تومورزایی می‌‌شوند. مصرف ادویه‌ها، مخصوصا مصرف مقادیر بالای زردچوبه و گیاهان در چای ماسالا ممکن است باعث برخی از آن اثرات محافظتی شود.
در هند، معمولا شیر طی فرآیند جوشاندن به ترکیب چای ماسالا افزوده می‌شود که باعث استخراج همزمان فیتوکمیکال‌های محلول در چربی و ترکیبات محلول در آب می‌شود. ممکن است ترکیبات استخراج شده در شیر، نسبت به ترکیبات استخراج شده در آب خالص فواید بیشتری داشته باشند؛ اگرچه این موضوع هنوز به طور علمی اثبات نشده است.
به طور سنتی چای ماسالای حاوی چای سیاه است، اطلاعات اپیدمیولوژیک (بررسی علت بروز و شیوع یک بیماری) در مورد چای سیاه، متناقض است و اطلاعات نشان دادند که چای سیاه هر دو اثر محافظتی و پیشرفت‌دهنده در برابر سرطان را دارد. در مقابل چای سیاه، چای سبز، از گیاه مشابه (Camilla senensis) حاصل می‌شود که تحت فرآیند اکسیداسیون قرار نگرفته است و خاصیت "محافظت در برابر عوامل شیمیایی" آن به درستی اثبات شده است. یکی از راه حل‌های قابل قبول، جایگزینی چای سبز با چای سیاه است تا شاید فواید این نوشیدنی افزایش یابد.

- Kaczor, T. (2012). The Anti-Inflammatory and Chemopreventative Effects of Chai Tea. Natural Medicine Journal, 2(6). Retrieved from https://www.naturalmedicinejournal.com/journal/2010-06/anti-inflammatory-and-chemopreventative-effects-chai-tea

هشتگ :