سبک زندگی سالم > آخرین اطلاعات گیاهان > مقایسه اثر چای سیاه، چای سبز و رویبوس بر فعالیت سلولهای بافت استخوانی
مقایسه اثر چای سیاه، چای سبز و رویبوس بر فعالیت سلولهای بافت استخوانی
چای دومین نوشیدنی پرمصرف در دنیا پس از آب است. براساس مطالعه اخیر تراکم مواد معدنی استخوان ارتباط مثبتی با مصرف چای دارد که ممکن است سطح سلامت استخوان را بهتر کند. ترکیبات زیست فعال در چای میتواند برای سلامت استخوان از لحاظ حفظ تراکم مواد معدنی استخوان و کاهش خطر شکستگی مفید باشند.
مقایسه اثر چای سیاه، چای سبز و رویبوس بر فعالیت سلولهای بافت استخوانی
پوکی استخوان یک مشکلی سلامتی عمده در زنان و مردان مسن است. شواهد اپیدمیولوژی ارتباطی بین مصرف چای و جلوگیری از تحلیل استخوان مرتبط با سن را در زنان و مردان مسن نشان دادهاند. مطالعه بر روی پوکی استخوان، برخی تفاوتهای جنسیتی را گزارش کرده است. احتمال پیشرفت پوکی استخوان در زنان به علت کاهش سطوح استروژن بعد از یائسگی و به طور کلی استخوانهای سبکتر و نازکتر، چهار برابر بیشتر از مردان است. کاهش سریع تراکم مواد معدنی استخوان که در 5-3 سال اول بعد از شروع یائسگی اتفاق میافتد و با سرعت کمتری در مابقی عمر زنان ادامه مییابد، به میزان زیادی خطر شکستگی لگن یا ستون مهره ر افزایش میدهد که دلیل اصلی شیوع بیماری یا مرگ و میر در زنان پیرتر است. براساس مطالعه اخیر تراکم مواد معدنی استخوان ارتباط مثبتی با مصرف چای دارد که ممکن است سطح سلامت استخوان را بهتر کند. ترکیبات زیست فعال در چای میتواند برای سلامت استخوان از لحاظ حفظ تراکم مواد معدنی استخوان و کاهش خطر شکستگی مفید باشند.
چای دومین نوشیدنی پرمصرف در دنیا پس از آب است. مصرف عادتوارانه چای با تراکم مواد معدنی استخوان به خصوص در زنان یائسه مرتبط شده است. این ارتباط میتواند به دلیل پلیفنولهای آن باشد که منجر به اثرات آنتیاکسیدانی محافظتی میشود. در حالیکه مطالعات in vivo نشان دادهاند که با مصرف پلی فنولهای تخلیص شدهی چای استخوان بهبود یافته، اما معلوم نیست که یک چای خاص، به دلیل پروفایلهای متفاوت پلی فنولهایش، نسبت به سایر چایها مفیدتر است یا خیر.
بنابراین در مطالعهای در سال 2016، اثر سه نوع متفاوت چایهای موجود تجاری بر استئوبلاستها (سلولهای بافت استخوان) مقایسه شدند: چای سبز، چای سیاه و چای رویبوس. برای ارزیابی تفاوت در نتایج براساس پروفایل چای، چای ها با استانداردهای 1 یا 10 میکروگرم بر میلی لیتر گالیک اسید مطابق شدند و نتایج براساس مقدار طبیعی پلی فنول در هر نوع چای ارزیابی نشدند.
پایینترین سطح پلیفنولها ( معادل 1 میکروگرم برمیلی لیتر گالیک اسید)، صرف نظر از نوع چای و بنابراین پروفایل پلی فنول، منجر به بیشترین محتوای مواد معدنی و همچنین فعالیت فسفاتاز قلیایی و سلولی در سلولهای Saos2 (سلولهای استخوانی) شد. علاوه براین، با کاهش سمیت سلولی و کاهش شاخصهای پیش التهابی (IL6, TNFα) مرتبط شد. چای سبز، سیاه و رویبوس فعالیت استئوبلاست را در سطوح پایین بهبود دادند و از شواهد اپیدمیولوژی که بیان میکنند مصرف چای میتواند برای سلامت استخوان مفید باشد، حمایت میکنند.
Shen, C.L., Yeh, J.K., Cao, J.J., & Wang, J.S. (2009). Green Tea and Bone metabolism. Nutrition Research, 29(7), 437–456. Retrieved from https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2754215/
Nash, L.A., & Ward, W.E. (2016). Comparison of black, green and rooibos tea on osteoblast activity. Food & Function, 7(2),1166-1175. Retrieved from http://science.naturalnews.com/pubmed/26885714.html